26 ماهگی

بالاخره فرصتی شد تا بیام دوباره وبلاگت و برات بنویسم عشق من. درآستانه 26 ماهگیت هستیم و خونه تکونی عید .دیگه ماشالا مردی شدی برای خودت .خیلی خیلی کارهات عاقلانه شده.حرف زدنت هم کامل شده.امروز خیلی خوشحالم .آخه ماه پیش رفته بودیم دکتر برای چکاب پات.اما دکتر گفته بود ممکنه احتیاج به عمل داشته باشی .چندتا ماساژ به ما یاد داد و گفت برید یک ماه دیگه بیاید.نمیدونی تو این یک ماه به ما چی گذشت,شبانه روز پات و رو ماساژ دادیم و دعا کردیم تا امروز که دکتر با خبر خوبش به ما گفت که خیلی بهتر شده و عمل نمیخواد.خدایا خیلی خیلی مچکرم.ایشالا هیچ بچه ای هیچ وقت مریض نباشه.

اینم چندتا عکس از پارسای من:

اینم ماشینای پسرم که قطار شده.